تحقیق جامع در مورد بهشت

بخشهایی از متن:

بهشت چگونه مكانى است ؟

امام علیه السلام درباره تقوا پیشگان فرمود:

یخلده فیما اشتهت نفسه ، و ینزله منزل الكرامة عنده فى دار اصطعنها لنفسه ، ظلها عرشه ، و نورها بهجته ، و زوارها ملائكته و رفقائها رسله

...خداوند او انسان پارسا و با تقوا را در آنجا كه خود مى خواهد زندگى جاوید مى دهد، و در نزد خود در جایگاه گرامى و با ارزش منزل مى دهد، در سرایى كه خداوند آنان را براى دوستان خود برپا ساخته است ، سایبان آن عرش او، و روشنایى آن ، خوشنودى او، و دیدار كنندگان آن ، فرشتگان ، و دوستان آن ، پیامبران مى باشند...

خادمان بهشت :

در توصیف فرشتگان فرمود:

...و منهم اءلحظة لعباده ، و السدنة لاءبواب جنانه

...و برخى از آنان فرشتگان نگهبانان بندگان خدا، و خدمتگذاران دروازه هاى بهشت او هستند...

...

دوزخ ، جایگاه كیفر بدكاران و ناشایستگانى مانند كافران ، مشركان ، منافقان و گناهكاران غیر قابل آمرزش است ، كه در نهج البلاغه غالبا با كلمه نار از آن سخن به میان آمده است . انسان هاى دوزخى پس از محاكمه در دادگاه بزرگ قیامت و محكوم شدن ، رهسپار دوزخ مى گردند، چنانكه امام علیه السلام فرمود:

و اءما اءهل المعصیة فاءنزلهم شر دار. و اما معصیت كاران ، پس خداوند آنان را در بدترین سراى فرود مى آورد...

تصویر دوزخ :

به تصویر كشیدن و تبیین جایگاه ندیده ، و دور از جولانگاه عقل و اندیشه آدمى كارى ناممكن است ، از این رو براى این هدف باید منابع مرتبط به وحى و عصمت را جستجو كرد و پس از قرآن كریم ، نهج البلاغه بهترین و معتبرترین و جامع ترین كتاب براى این منظور است ، كه در موارد متعدد، آتش سوزان دوزخ و سختى ها و دشوارى ها و شكنجه هاى آن را به تصویر كشیده است :

1 ...فكانت معالجه القتال اءهون على من معالجة العقاب ، و موتات الدنیا اءهون على من موتات الاءخرة .

پس درمان جنگ تحمل مشكلات آن بر من آسانتر از درمان كیفر خداوند آسانتر از كیفر اخروى است كه حاصل هماهنگى و تبعیت از انسان هاى مقام طلب و ناشایست مى باشد و مرگ هاى دنیا دشوارى هاى جنگ براى من آسانتر از مرگ عذاب ها ى آخرت است ...
2 و اءما اءهل المعصیة فاءنزلهم شر دار، و غل الایدى الى الاءعناق و قرن النواصى بالاءقدام و اءلبسهم سراییل القطران و مقطعات النیران ، فى عذاب قد اشتد حره ، و باب قد اءطبق على اءهله ، فى نار لها كلب و لجب و لهب ساطع و قصیف هائل ، لا یظعن مقیمها، و لا یفادى اسیرها، و لا تفصم كبولها لا مدة للدار فتفنى و لا اءجل للقوم فیقضى . (89)
...و اما آنان كه اهل معصیت و نافرمانى در برابر خداوند باشند، خداوند آنان را در بدترین سراى جاى داده و دستان آنان را به گردنشان بسته و موهاى پیشانى آنان را به پاهایشان پیوند زند، و پیراهن هایى از قیر و پاره هایى آتش بر آنان بپوشاند، در عذابى كه حرارت آن بسیار دشوار است ، و در دروازه اى كه بر روى آنان بسته و در آتشى كه داراى زبانه هاى بلند و صداهاى ترساننده و شعله هاى افروخته و صداهاى بسیار بلند سرگردان كننده است ، آنكه در آن آتش جاى بگیرد توانایى كوچیدن از آن را ندارد، و آنكه در اسارت آن باشد رها شدنى نیست ، و زنجیرهاى آن بریده نمى شود، براى سراى دوزخ زمانى نیست كه سپرى گردد، و ساكنان آن براى سكونت در آن ، وقت معینى ندارند كه به پایان برسد...